Zaterdagochtend 23 maart

Donderdag 21 maart ben ik eindelijk vertrokken. Christine en Joachim hebben me naar Amsterdam gebracht. De fiets moest van de KLM in een speciale doos die je natuurlijk alleen maar op Schiphol kan kopen. Je moet dus in de vertrekhal de fiets in de doos doen en dat past natuurlijk nooit gelijk goed. Na de nodige modificaties en vakantiestress lukte het dan toch en kon ik mijn bagage afgeven en inchecken. De vlucht ging via een tussenstop in Taiwan en vrijdagavond om 7 uur landen we op Ninoy Aquino International Airport. M’n buurman tijdens de vlucht bleek een bootsman van Wagenborg te zijn. Hij begreep gelijk wat ik in Palompon ging doen en we hadden een prettig gesprek over wederzijdse bekenden. Natuurlijk ging kwam mijn fiets als laatste op de bagageband ondanks de mooie gele priority stickers. Een jonge enthousiaste douane medewerker wilde me invoerrechten laten betalen voor de fiets, maar gelukkig kon ik zijn superieur met mijn ticket voor de terugvlucht overtuigen dat ik de fiets weer mee terug zou nemen. Wilhelm de chauffeur stond op de afgesproken plaats en bracht me netjes bij m’n hotel. Ik had weinig kunnen slapen in het vliegtuig en heb  nog een biertje genomen en  ben er toen gelijk maar ingedoken.  Vanochtend om 6 uur werd ik al wakker en stond de fiets me aan te kijken. Ik heb hem gelijk maar reisklaar gemaakt en mijn bagage over gepakt in de fietstassen. Mijn koffer met spullen voor Palompon haalt Joost Mes vanmiddag op. Nu eerst maar naar de Starbucks om te ontbijten en dit bericht de wereld in te slingeren. Daarna de laatste inkopen doen in Robinsson Mall.