Woensdag 3 April

Vandaag weer vroeg op pad. De Filippijnen zijn ook wel van het vroege opstaan maar als ik ga fietsen ben ik ze toch meestal iets voor. Het is wel grappig om te zien hoe de mensen wakker worden. Het is steeds hetzelfde ritueel wat ik zie vanaf de fiets. De mensen die geen stromend water aan huis hebben gaan op pad, of sturen de kinderen om water te halen voor de rest van de dag. Daarbij zijn ze vaak zeer inventief om grote hoeveelheden ineens te transporteren. Soms is het gewoon ordinair sjouwen. Voor de rest moeten natuurlijk de winkeltjes langs de weg bevoorraad worden. Dit gebeurt ook met alle soorten van transport, tricycles, jeepney, brommers, ik heb alles al gebruikt zien worden. Rond een uur of 8 beginnen de boeren met het drogen van rijst. Ze moeten hiervoor een vlak droog stukje grond hebben. Nu de scholen dicht zijn moeten de schoolpleintjes er ook aan geloven. Ook de weg wordt volop gebruikt. Op de fiets krijg je vanalles mee. Soms wordt ik bijgehaald door een brommer en beginnen ze spontaan een gesprek. Als ik vertel dat ik naar Palompon ga, krijg ik steevast de reactie dat het wel heel ver weg is. Mijn reactie is dan dat Manila ver weg is en dat, dat ook is gelukt. Ik wordt soms echt met verbazing aangekeken, maar alle reacties zijn positief. Maar hoe ze er bij komen dat ik Joe zou heten?  geen idee. Om 11.15 ging ik over de San Juanico Bridge en was ik op Leyte. Nu ingecheked voor 2 dagen in het Welcome Home Pensione.